Steam GoG และอื่นๆ ต้องอนุญาตให้จำหน่ายต่อเกมที่ดาวน์โหลดในสหภาพยุโรป

กฎของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป: เกมที่ดาวน์โหลดสามารถขายต่อได้อย่างถูกกฎหมาย

ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปตัดสินว่าผู้บริโภคสามารถขายต่อเกมและซอฟต์แวร์ที่ดาวน์โหลดที่ซื้อมาได้อย่างถูกกฎหมาย แม้ว่าจะมีข้อตกลงใบอนุญาตผู้ใช้ปลายทาง (EULA) ก็ตาม บทความนี้จะอธิบายรายละเอียดนี้ <>

ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปอนุมัติการขายต่อเกมที่ดาวน์โหลดได้

หลักการหมดลิขสิทธิ์และขอบเขตลิขสิทธิ์

ผู้บริโภคสามารถขายต่อเกมและซอฟต์แวร์ที่ดาวน์โหลดซึ่งพวกเขาซื้อและเล่นก่อนหน้านี้ได้อย่างถูกกฎหมาย ตามที่ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปตัดสิน การตัดสินใจดังกล่าวเกิดขึ้นจากการต่อสู้ทางกฎหมายในศาลเยอรมันระหว่างผู้จัดจำหน่ายซอฟต์แวร์ UsedSoft และผู้พัฒนา Oracle <> หลักการที่ศาลกำหนดขึ้นคือการหมดสิทธิ์ในการเผยแพร่ (หลักการของการหมดลิขสิทธิ์₁) ซึ่งหมายความว่าสิทธิ์ในการเผยแพร่จะหมดลงเมื่อผู้ถือลิขสิทธิ์ขายสำเนาและให้สิทธิ์แก่ลูกค้าในการใช้สำเนานั้นอย่างไม่มีกำหนด เพื่อให้สามารถขายต่อได้ <>

การตัดสินใจนี้ใช้กับผู้บริโภคในประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรป และครอบคลุมเกมที่มีให้บริการผ่านแพลตฟอร์ม เช่น Steam, GoG และ Epic Games ผู้ซื้อเดิมมีสิทธิที่จะขายใบอนุญาตให้กับเกม โดยอนุญาตให้ผู้อื่น ("ผู้ซื้อ") สามารถดาวน์โหลดเกมจากเว็บไซต์ของผู้จัดพิมพ์ได้ <>

คำตัดสินอ่านว่า: "ข้อตกลงใบอนุญาตให้สิทธิ์แก่ลูกค้าในการใช้สำเนาโดยไม่มีกำหนด และผู้ถือสิทธิ์จะขายสำเนาให้กับลูกค้า ซึ่งจะทำให้สิทธิ์ในการแจกจ่ายแต่เพียงผู้เดียวของเขาหมดลง... ดังนั้น แม้ว่าใบอนุญาตจะเป็นไปตามข้อตกลงก็ตาม ห้ามการโอนเพิ่มเติมและผู้ถือสิทธิ์ไม่สามารถคัดค้านการขายต่อสำเนาได้อีกต่อไป

ในทางปฏิบัติ กระบวนการอาจเป็นดังนี้: ผู้ซื้อเดิมให้รหัสสำหรับใบอนุญาตเกม โดยให้สิทธิ์การเข้าถึงเมื่อมีการขาย/ขายต่อ อย่างไรก็ตาม การขาดตลาดที่ชัดเจนหรือระบบการซื้อขายดังกล่าวทำให้เกิดความซับซ้อนและทิ้งคำถามมากมาย <>

ตัวอย่างเช่น คำถามเกี่ยวกับวิธีการโอนการลงทะเบียน ตัวอย่างเช่น สำเนาทางกายภาพจะยังคงลงทะเบียนภายใต้บัญชีของเจ้าของเดิม <>

(1) "หลักคำสอนเรื่องลิขสิทธิ์หมดสิ้นเป็นข้อจำกัดเกี่ยวกับสิทธิ์ทั่วไปของเจ้าของลิขสิทธิ์ในการควบคุมการเผยแพร่ผลงานของตน เมื่อมีการขายสำเนาของงานโดยได้รับความยินยอมจากเจ้าของลิขสิทธิ์ สิทธิ์นั้นจะถูกกล่าวว่าเป็น 'หมด'— —ซึ่งหมายความว่าผู้ซื้อมีอิสระที่จะขายสำเนาดังกล่าว และผู้ถือสิทธิ์ไม่มีสิทธิ์คัดค้าน” (จาก Lexology.com)

ผู้ค้าปลีกไม่สามารถเข้าถึงหรือเล่นเกมได้หลังจากขายต่อ

ผู้จัดพิมพ์รวมข้อกำหนดที่ไม่สามารถถ่ายโอนได้ในข้อตกลงผู้ใช้ แต่คำตัดสินนี้ล้มล้างข้อจำกัดดังกล่าวในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป แม้ว่าผู้บริโภคจะได้รับสิทธิ์ในการขายต่อ ข้อจำกัดก็คือผู้ที่ขายเกมดิจิทัลไม่สามารถเล่นเกมดังกล่าวต่อไปได้ <>

ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรประบุว่า: “ผู้ซื้อดั้งเดิมของสำเนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่จับต้องได้หรือจับต้องไม่ได้ซึ่งสิทธิ์ในการแจกจ่ายของผู้ถือลิขสิทธิ์หมดลงแล้ว จะต้องทำให้สำเนาที่ดาวน์โหลดลงในคอมพิวเตอร์ของตนไม่มีจำหน่ายต่อ หากเขายังคงใช้งานต่อไป เขาจะละเมิดสิทธิ์ของผู้ถือลิขสิทธิ์ในการคัดลอกโปรแกรมคอมพิวเตอร์ของเขาโดยเฉพาะ ”

อนุญาตให้คัดลอกเท่าที่จำเป็นเพื่อใช้โปรแกรมได้

เกี่ยวกับสิทธิในการทำซ้ำ ศาลชี้แจงว่าในขณะที่สิทธิในการจำหน่ายแต่เพียงผู้เดียวหมดลงแล้ว สิทธิในการทำซ้ำแต่เพียงผู้เดียวยังคงมีอยู่ แต่เป็น "ขึ้นอยู่กับการทำซ้ำที่จำเป็นสำหรับการใช้โดยผู้ซื้อที่ชอบด้วยกฎหมาย" . กฎยังอนุญาตให้มีการทำสำเนาที่จำเป็นสำหรับวัตถุประสงค์ในการใช้โปรแกรม และไม่มีสัญญาใดสามารถป้องกันสิ่งนี้ได้ <>

“ในกรณีนี้ ศาลได้ตอบกลับว่าผู้ซื้อสำเนาต่อมาซึ่งสิทธิ์ในการเผยแพร่ของผู้ถือลิขสิทธิ์หมดลงแล้ว ถือเป็นผู้ซื้อที่ชอบด้วยกฎหมาย ดังนั้น เขาจึงอาจโอนสำเนา A แรกที่ขายให้กับผู้ซื้อได้ ดาวน์โหลดลงในคอมพิวเตอร์ของเขา การดาวน์โหลดดังกล่าวจะต้องถือเป็นสำเนาของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ซึ่งจำเป็นเพื่อให้ผู้ซื้อรายใหม่สามารถใช้โปรแกรมตามวัตถุประสงค์ที่ต้องการได้" (จาก " กฎหมายลิขสิทธิ์ของสหภาพยุโรป: คำอธิบาย (ฉบับที่สองของ Elgar Intellectual) ชุดวิจารณ์กฎหมายทรัพย์สิน)

ข้อจำกัดในการขายสำเนาสำรอง

ที่น่าสังเกตก็คือ ศาลตัดสินว่าสำเนาสำรองไม่สามารถขายต่อได้ ผู้ซื้อตามกฎหมายถูกจำกัดไม่ให้จำหน่ายสำเนาสำรองของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ <> “ผู้ซื้อโปรแกรมคอมพิวเตอร์โดยชอบด้วยกฎหมายไม่สามารถขายต่อสำเนาสำรองของโปรแกรมนั้นได้” ซึ่งเป็นไปตามคำตัดสินของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป (CJEU) ในกรณีของ Aleksandrs Ranks & Jurijs Vasilevics v. ไมโครซอฟต์ คอร์ปอเรชั่น. <> <>