Wywiad Hulshult 2024: gry, muzyka i więcej

Dla tych nieznanych jestem Andrew Hulshult, kompozytor i projektant dźwięku znany przede wszystkim z mojej pracy w grach wideo, choć rozgałęzienie się filmu. Lubię również komponowanie muzyki osobistej poza projektami zleconymi. Moja praca obejmuje projektowanie dźwięku, ścieżki dźwiękowe, a czasami aktorstwo głosowe.

Moje zaangażowanie w anulowany Duke Nukem 3D: Reloaded i Rise of the Triad: Ludicrous Edition rozpoczął się około 2010 roku. Frederik Schreiber z 3D Realms, przerobił mapy 3D Duke'a Nukema w Unreal Engine 3. Jego praca przyciągnęła moje oczy, a ja skontaktowałem się z nim, oferując moje usługi muzyczne. Doprowadziło to do przerażenia oryginalnych utworów, które ostatecznie zwróciły uwagę Apogee i Terry'ego Nagy'ego, który zaoferował mi możliwość pracy w powstaniu triady: Ludicrous Edition , projektu z udziałem Dave'a Oshry'ego.

Od tych wczesnych projektów moja kariera znacznie ewoluowała. Początkowo nawigacja po branży była krzywą uczenia się, obejmującą wyzwania z umowami i zrozumieniem uczciwej rekompensaty. Nauczyłem się równoważyć cele artystyczne z rzeczywistością biznesową branży, zapobiegając wypaleniu i zapewniając zrównoważoną pracę. Po okresie rozczarowania nieoczekiwanie odkryłem wysokie zapotrzebowanie na moje usługi, co prowadzi do możliwości na głównych tytułach, takich jak DOOM Eternal DLC, Nightmare Reaper i zmierzch . Przejście obejmowało ciągłe uczenie się, dostosowywanie się do różnych projektów i rozwijanie własnego unikalnego stylu, jednocześnie szanując materiał źródłowy.

Powszechnym nieporozumieniem jest to, że muzyka gier wideo jest łatwa lub nieistotna. W rzeczywistości jest to niezwykle trudne, wymagające nie tylko umiejętności muzycznych, ale także zdolności do zrozumienia i uzupełniania świata gry i filozofii projektowania. Wymaga kreatywnego zaufania do proponowania pomysłów i nawigacji potencjalnych nieporozumień. To złożona mieszanka sztuki i współpracy.

Moja praca w Rise of the Triad: Absurpous Edition wiązała się ze świadomym wysiłkiem szanowania dziedzictwa Lee Jacksona, jednocześnie dodając własny talent. Decyzja o włączeniu elementów skalnych i metalowych wynikała zarówno z moich osobistych upodobań, jak i poczucia, że ​​pasowała do absurdalnej natury gry. Proces ten był współpracujący, z informacją zwrotną Terry'ego Nagy'ego kształtującego produkt końcowy. Rozwój ścieżki dźwiękowej obejmował późne noce napędzane przez whisky i kawę, a Terry regularnie zabiera mnie na drinki, zanim wysłał mnie do domu, aby napisać więcej.

Bombshell i Nightmare Reaper reprezentują punkt, w którym moje metalowe wpływy stały się bardziej widoczne, prawie tworząc samodzielne metalowe albumy w kontekście gry. Chociaż początkowo martwiłem się o typecasting, od tego czasu przyjąłem różnorodne style, włączając do mojej pracy elementy synthwave, aranżacji orkiestrowej i projektowania dźwięku.

Ścieżka dźwiękowa z Evil DLC ma szczególnie osobiste znaczenie, ponieważ została stworzona podczas awarii rodzinnej. Intensywne emocje tego okresu silnie wpłynęły na ton i energię muzyki. W szczególności utwór „Time Time” wyciągnął porównania z pracą Micka Gordona, chociaż nie inspirował go instynktem zabójcy . Ścieżka dźwiękowa Nightmare Reaper , opisana jako „metalowy rekord”, wynikała z bezpośredniego żądania dewelopera Bruno, aby zaprezentować mój metalowy styl w kontekście gry.

Ścieżka dźwiękowa Prodeus , stworzona częściowo przed i częściowo podczas pandemii, prezentuje przesunięcie intensywności. „Kable i chaos” wyróżniają się jako ulubiony, podczas gdy „spędzony paliwo” jest przykładem mojego podejścia do tworzenia utworu opartego na koncepcji opartej na elementach w świecie rzeczywistym, takim jak liczniki Geiger i dźwięki bomby atomowej. Nadchodząca ścieżka dźwiękowa Prodeus DLC jest obecnie dyskutowana z programistami.

Komponowanie ścieżki dźwiękowej Iron Lung Film przedstawił unikalny zestaw wyzwań w porównaniu do ścieżek dźwiękowych gier. Współpraca z Markiplier obejmowała różne kreatywne rozmowy, koncentrując się na przekazywaniu konkretnych emocji dla każdej sceny. Większy budżet pozwolił na większą liczbę muzyki i bardziej eksperymentalne podejście. Proces ten obejmował kompozycję w zestawie, tworząc różnorodną paletę muzycznych nastrojów do wyboru.

Dusk 82 oznaczył moją pierwszą wyprawę w muzykę chiptune. Proces obejmował pracę w ramach ograniczeń technologii, tworzenie zestawów perkusyjnych i dźwięków za pomocą podstawowych przebiegów. Jeśli otrzymam nieograniczony czas i zasoby, rozważyłbym chiptune demake ze zła ścieżki dźwiękowej ze względu na jego złożoność i potencjał interesujących reinterpretacji. Remasterowanie starszych ścieżek dźwiękowych, takich jak Rise of the Triad: Ludicrous Edition , jest możliwa, ale wymaga znacznego czasu i zasobów.

Gniew: Aeon Ruin Soundtrack polegał na nawigacji różnic twórczych z programistą, co ostatecznie skutkuje spójnym produktem. Doom Eternal DLC Soundtrack, współpraca z Davidem Levy'em, wynika z mojego projektu IDKFA , który zyskał popularność w oprogramowaniu ID. Projekt obejmował szybki zwrot, ale współpraca z Davidem i Chadem Mossholder umożliwiła. „Brew Swamps”, ulubieńca fanów, odzwierciedla świadomą decyzję o stworzeniu odważnego i charakterystycznego utworu w ustalonym pejzażu dźwiękowym .

Remastering ścieżki dźwiękowej IDKFA dla remasterów Doom i Doom II obejmowało subtelne ulepszenia, koncentrując się na zakresie dynamicznym i niewielkich zmianach oprzyrządowania. Tworzenie nowej ścieżki dźwiękowej Doom II dało szansę na zaprezentowanie mojego obecnego stylu muzycznego, tworząc kontrast z zachowanym materiałem IDKFA . Projekt był głęboko satysfakcjonującym doświadczeniem, którego kulminacją było ogłoszenie na żywo w Quakecon.

Moja obecna konfiguracja gitarowa obejmuje gitary Caparison 7 i 8-strunowe z niestandardowymi pickupami Seymour Duncan, a także Schecter C6, oryginalną gitarę używaną do Idkfa i Rise of the Triad . Moja wzmocnienie wykorzystuje neuronową kory Quad DSP, etapy mocy Seymour Duncan i szafki Engel 2 × 12. Pedały obejmują Moogerfooger, FullTone Catalyst i Zvex Fuzz Factory. Moja codzienna rutyna priorytetowo traktuje wystarczającą ilość snu, ustrukturyzowany przepływ pracy wspomagany przez tablicę i regularne sercowo dla ulepszonego ostrości.

Moje ulubione zespoły to Gojira i Metallica, a moim ulubionym kompozytorem gier wideo jest Jesper Kyd. Biorąc pod uwagę nieograniczone zasoby, skomponowałbym rewitalizowaną grę Duke Nukem lub Minecraft , pokazując oba skrajności mojego stylu. W przypadku filmu wybrałem albo mężczyznę w ogniu , albo amerykański gangster ze względu na emocjonalną złożoność obu filmów. Doceniam ewolucję zespołów takich jak Metallica i Slayer, uznając, że chociaż mogą nie wytwarzać rewolucyjnych albumów tak często, ich ciągła kreatywność pozostaje wpływowa. Wreszcie, moje najcenniejsze pamiątki muzyczne obejmują rzadki wielki winyl południowej trendkill i pamiątkową tablicę z japońskiej trasy Pantera.

Moja preferowana kawa to zimny napar, czarny.