Diablo 4 Tanıtıldı: Roguelike RPG Olarak Başlangıçlar

Başlangıçta son derece farklı bir oyun olarak tasarlanan Diablo 4'ün ilk geliştirme aşamasında, Diablo 3'ün yönetmeni Josh Camiira'ya göre Batman: Arkham serisini anımsatan, kalıcı ölüm mekanikleriyle "daha etkili" bir aksiyon-macera deneyimi öngörülüyordu. Jason Schreier'in "Play Nice" kitabından alınan bu açıklama, kod adı "Hades" olan projenin yerleşik Diablo formülünü nasıl kırmayı hedeflediğini ayrıntılarıyla anlatıyor.

Diablo 3'ün algılanan eksikliklerinin ardından Diablo serisini yeniden tanımlamaya çalışan Mosqueira, bu iddialı vizyona öncülük etti. Bu erken yineleme, omuz üstü kamera perspektifini içeriyordu, serinin geleneksel izometrik görünümünden farklıydı ve kalıcı ölüm de dahil olmak üzere roguelike unsurları içeriyordu. Savaş, Arkham oyunlarının akıcı dövüşüne uygun olarak daha dinamik ve etkili olacak şekilde tasarlandı.

Ancak bu cesur yeniden icat önemli engellerle karşılaştı. İddialı ortak çok oyunculu özelliklerin uygulanmasının zor olduğu ortaya çıktı ve bu da oyunun kimliği hakkında dahili tartışmalara yol açtı. Tasarımcılar, oynanış mekanikleri, ödüller, canavarlar ve hatta karakter tasarımındaki önemli değişiklikler göz önüne alındığında, temel Diablo deneyiminin hâlâ mevcut olup olmadığını sorguladılar. Sonuçta "Hades"in Diablo serisinden çok uzaklaştığı ve potansiyel olarak tamamen yeni bir IP haline geldiği yönünde endişeler ortaya çıktı.

Bu geliştirme karmaşıklıkları sonuçta roguelike tasarımın terk edilmesine yol açtı. Diablo 4, piyasaya sürüldüğü haliyle bir aksiyon RPG'si olarak köklerini koruyor, ancak yine de başlangıçta farklı olan iddialı vizyonun bazı yankılarını taşıyor. Yakın zamanda piyasaya sürülen "Vessel of Hatred" genişletmesi, mevcut Diablo 4 deneyimine önemli bir katkı sağlıyor. Bu DLC, oyuncuları 1336'daki uğursuz Nahantu diyarına sürüklüyor ve Mephisto'nun Sanctuary'deki entrikalarını keşfediyor.